Her hafta yeniliyoruz ama bazı arkadaşlar neşelerinden bir şey kaybetmeden işi şansızlığa bağlayıp devam ediyorlar. Yani 17 maçtır galibiyete hasret oluşumuz bazen şansızlıktan, bazen hakemden bazen de saha ve hava koşullarından kaynaklanıyor !
Bu muhteremlere göre bu berbat gidişin kulüp içinden tek sorumlusu yok…
Bunların ağzından 8 maçta sıfır çeken hocaya dair tek kelime duydunuz mu ?
Çok sevdikleri Übeyd için hiç olmazsa bir ‘güle güle’ mesajı duydunuz mu ?
Yancılık işte böyle bir şey !
Ben kendilerine sorular yöneltiyorum, onlar “program yapmadık ki öndeceden neden yazıyor ?” diye birbirlerine soruyorlar.
Oysa ben şimdiye kadar onların söylediklerine dayanarak sorular soruyorum, yazımı görmeden yorumda bulunuyorlar. Dediğim gibi bu arkadaşların niyeti kendilerini eğlendirmek; Gençlerbirliği Süper ligde olmuş, 3. lige düşmüş bunların zerre kadar umurunda değildir…
Dün yine uçuşa geçtiler ve Ankara’da Boluspor’u, Göztepe’yi; İstanbul’da Pendikspor ve Tuzlaspor’u yendiler. Elbette 6 aydır olduğu gibi hayallerinde oynadıkları maçlarda…
Program yapıyorlar ama işlerini de ciddiye almıyorlar. Oysa bunun takipçilere saygı gereği olduğunu da hatırlatmasam olmaz.
Örnek mi ?
Moderatör “10 puan fark var, 3 galibiyete bakar” diyerek hükmünü veriyor.
Hangi yanlışlarını düzelteyim ?
Birincisi puan farkı 10 değil, 12’dir. İkincisi rakipler sürekli yenilirken biz 4 galibiyet alsak bile ligin en berbat gol averajı ile yine altta kalırız.
Yahu programa çıkmadan önce canlı puan cetveline göz atmak o kadar zor mu ?
Biz geçtiğimiz hafta ‘çok iyi bir takıma’ yenilmişiz. Altınordu, kadrosunda hiç yabancısı olmayan ligin tek takımı. Üstelik ilk yarıyı bizim bir üstümüzde bitirmişler.
Muhteremler buna bile bakmamışlar. Tesadüf bu ya ikinci yarının ilk maçında en dipteki 2 takım birbirine rakip olmuş. Son 9 haftada 1 puan alabilen bu güçlü takım(!) bizi yenerek şimdilik nefes alabilmiş. Ama bizim arkadaşlar laf olsun torba dolsun diye dinleyene ‘ne versek yerler’ muamelesi yapıyorlar…
Fazla inandırıcı bulmayanlar için de formülleri var.
“Düşsek ne olur ?” diyerek en kötüsüne de hazırlıyorlar…
Ne mi olur ?
Sonun başlangıcı, batışın işaret fişeği olur. Amatör kümedeki onlarca örnekte görüleceği gibi…
Ancak sizlere bir şey olmaz, yine köftelerinizi yiyerek ve içkilerinizi yudumlayarak aynı zevki alırsınız !
Denebilir ki; bu arkadaşlarla neden bu kadar ilgileniyorsun ?
Söyleyeyim…
Bu muhteremler şeffaflık parolasıyla yola çıkıp sessizliğe bürünen yönetimin sesi durumundalar. Zira devamlı irtibat halinde oldukları için grup hissiyatını bize aktarmış oluyorlar. Yani çok değerli buluyorum !
