Ne Gençlerbirliği geçmiş haftalardaki gibiydi ne de Eyüpspor geçmiş performansını sergileyebildi.
Sanki şampiyonluğa oynayan bizimkiler, düşmemeye çalışan da onlardı…
Ev sahibi ilk tehlikeyi 23. dakikada yarattı ve Recep Niyaz’ın ayağından bu fırsatı kaçırdı.
Hava ve zemin şartlarına uyum gösteren bizdik ve ilk gol de bu düşüncenin sonunda kalecinin üzerinden aşırtılan topun iyi yere gitmesiyle geldi.
Mete Kaan Demir’in alıp götürdüğü ve eski takımının filelerine bıraktığı golle de maça noktayı koyduk.
Bu gün takımda iyilerin sayısı fazlaydı ama Erkan, Moha ve her zaman olduğu gibi Mete Kaan fark yarattılar.
İki gol, sayılmayan bir gol ve direkten dönen bir şut…
Dolayısıyla galibiyeti açık ara hakeden bizdik ama henüz değişen bir şey yok. Önümüzdeki hafta Altınordu’ya eklenecek 3 puan ile bulunduğumuz yer şimdilik değişmiyor. Hâlâ sondan ikinci sıradaki yerimizi koruyoruz ve artık gelecek bonus puanımız da kalmadı.
Altay maçını da alıp, ondan sonraki iki galibiyetin daha hayalini kuracak duruma gelebiliriz. Yoksa yancıların gazına gelerek takımı zamansız havaya sokmanın hiç zamanı değildir.
Sonuç olarak; çok üzüldüğümüz sezonun sonuna yaklaşıyoruz. Esasında yenilenen kadronun bu durumlara düşmesi beklenen bir şey değildi. Ancak takımın üzerindeki hangi negatif etkinin bu çözülmeyi yarattığını henüz bilmiyoruz.
İnşallah zor olanı başarır, sonra da elbette bu konuları da tartışırız.