Gençlerbirliği Spor Kulübü’ne uzun yıllar sonrasında ilk defa çocukluğundan beri taraftarımız olan bir Başkan Vekili geldi. Artık böyle bir neticeye bilerek mi yoksa şans eseri mi ulaşıldığına şimdilik kesin karar veremedim.
Benim bu değerli arkadaşımla buluşmam 90’lı yılların sonuna rastlar. İstanbul’daki maçlarda tribünde 10 kişi bile olsak, bunun birisi mutlaka Kubilay olurdu. Daha sonraki yıllarda oğlu Yağız’da bu gruba dahil oldu.
İşte hiçbir menfaat beklemeden, kendi şirketindeki mesaisinden de kısarak Gençlerbirliği’ne maddi manevi destek verecek en garantili yönetici örneğidir.
Aynen Erdem Göktürk gibi…
O da kadın futbolu ve amatör branşlardan sorumlu yöneticimiz oldu.
Yolları açık olsun…
Bu arkadaşların İstanbul’da ikamet edip, Ankara’da görev üstlenmeleri az buz fedakarlık değildir.
Ben 24-25 sene önce İstanbul’da grup oluşturmaya çalışırken (Nevzat Akçaoğlu ile birlikte), birisi çıkıp bu günleri göreceğimizi söyleseydi inanmazdım. Diğer bir şansımız da benden görevi devir alan Onur Aydoğan’ın da yönetimin yedek listesinde yer almasıdır. İnşallah o da kulübümüze daha fazla hizmet etme zevkine bir gün kavuşur.
Şimdi aramızda olmayan Mehmet Aykut Sili de karşılıksız sevenlerdendi. Eminim yaşasaydı, Kubilay Güvenç’in yanında yer alacak bir iş adamı yöneticimiz daha olurdu. Kendisini Rahmetle anıyorum…
Genç arkadaşlarımız bilmezler, biz bu kulüpte geçmişte neler gördük neler…
Sizlere bir Başkan Vekili örneği sunacağım ki; şimdikinin kıymeti daha iyi anlaşılabilsin…
Yıl 2007 Haziran ayı, Fenerbahçe Roberto Carlos’u transfer ediyor. Sakın “bize ne bundan” demeyin. Zira bizi de ilgilendiren tarafı var !
Küçük bir iş jetinin içinden yıldız futbolcu ile beraber menajeri, Fenerbahçeli yöneticiler, FB TV ekibi dışında bir kişi daha çıkıyor.
Kim mi ?
Gençlerbirliği Başkan Vekili !
İsim yazmak istemedim, merak edenler internette arama motoruna, “ Fenerbahçe uçağında Gençlerbirliği Başkan Vekili” yazarlarsa daha fazla bilgi alabilirler.
Bitmedi…
Yıl 2009 Ekim ayı, Şükrü Saraçoğlu Stadı’nda Fenerbahçe ile oynuyoruz. Yediğimiz bir gol sonrasında yine Gençlerbirliği Başkan Vekili, sevinç gösterisi yapan ev sahibi ekibin yöneticisi Mahmut Uslu ile ‘çak’ yapıyor ve bütün Türkiye görüyor.
Beni düşünebiliyor musunuz; hem 3-0 yenilmişiz, hem Fenerbahçe semtinde oturuyorum, hem de 40 yılı birlikte geçirdiğim Fenerbahçe yöneticisi olan iş arkadaşımın makarasına kurban gidiyorum.
O kızgınlıkla, 4 Ekim 2009 tarihinde Klasspor’da yazdığım “Haftanın olayı” başlıklı yazımda ilgili kişiyi istifaya çağırdım. Yetinmedim, TFF’ye de görüntüler üzerinden ‘değerlendirme yapma’ çağrısında bulundum.
Ne oldu dersiniz ?
Aynen göreve devam…
Bu olay herhangi bir Anadolu Kulübünde veya büyütülmüş takımlardan birinde cereyan etseydi nasıl sonuçlanırdı, hepimiz biliyoruz !
Üstelik GS plakalı yönetici de bu kulüp bünyesinde yıllarca barındı. İtiraz eden az sayıdaki taraftar olarak eleştirilen yine bizler olduk…
Şaka gibi değil mi ?
Şimdi bunları yaşadıktan sonra yavaş yavaş kendi değerlerimize dönüyoruz.
Sayın Başkanı, gördüğümüz yanlışları konusunda nasıl uyarıyorsak bu olumlu tercihini de söylememiz gerekiyor.
Yeni yönetim kadrosunu bu vesile ile tekrar kutluyorum…
Doğruları alkışlamaya, yanlışları söylemeye devam edeceğiz; yakınlık derecesinden de etkilenmeyeceğiz !
