Ben hep şunu savundum…
Aynı kulvarda yarışta olan takım yarıştaki rakibinin ne yapacağına değil,kendisinin ne yapacağına dikkat etmelidir…
Ankaragücü’de bu düşünce ile mücadele vermelidir.
Gümüşhane berabere kalmış,yenilmiş,galip gelmiş bir sen kazanmadıktan sonra neye yararki…
Ankaragücü,evinde hiç beklenmeyen puanlar kaybetti…
Bunları bir yol kazası olarak değerlendirdim…
Ankaragücü’nün şampiyonluk yolunda 10 keskin viraj var…
Bu virajlar hasarsız geçilmeli…
Gümüşhane yenilgisi sonrası Tokat beraberliği Ankaragücü’nü kendisine getirdi…
Bu nedenle Niğdespor karşısında alınan galibiyet şampiyonluğun habercisidir…
Sen kazan,rakibin ne yaparsa yapsın…
Gümüşhane evinde Hatayspor karşısında hiç beklemediği bir yenilgi aldı…
Başka maçlarda da alacaktır…
Yeter ki Ankaragücü kendi işine baksın…
Yönetimin,taraftarın desteği hiçbir kulüpte yok…
Başkan Mehmet Yiğiner gecesini gündüzüne katıp,yönetici arkadaşlarıyla daha güçlü bir Ankaragücü yaratmanın uğraşı içerisinde…
Taraftar cezalı olsa bile stadın etrafını dolduruyor…
Tekrar başa dönecek olursam…
Ankaragücü oynayacağı maçlara konsantre olmalı…
Gümüşhane’nin Menemen’in ne yapacağı umrunda değil…
Gol pozisyonu çok,ama gol ypok…
Fiziksel olarak istenilen düzeyde değiller…
Ama çoğu tecrübeli futbolcular…
Tecrübelerini saha yansıtırlarla,her maçtan üç puanla ayrılılar…
Şu da bir gerçek ki…
Ankaragücü bitti demeden kimse şampiyon olamaz…
Sezon sonunda Ankaragücü’nün şampiyon olarak alkışlamaya hazırlanalım…
